احمد بن درویش آلخرساناحمد بن درویش بن محسن، یکی از شخصیت‌های آل‌خرسان می‌باشد؛ آل‌خِرسان، خاندانی از عالمان و ادیبان شیعی نجف است. ۱ - معرفی اجمالیاحمد بن درویش بن محسن، فقیه و ادیب. او در نجف به دنیا آمد و نزد فقیهان و بزرگان آن شهر دانش آموخت و از خواص و ملازمان شیخ موسی کاشف‌الغطا (متوفی ۱۲۴۳)، فقیه بزرگ عراق، و کاتب شخصی او شد و به همراه او به بسیاری از شهرهای ایران سفر کرد. او خطی خوش و در ادبیات مهارت داشت و به دو زبان عربی و فارسی شعر می‌سرود. [۱]
محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۷۶، او، مدینة‌النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
وی در ربیع‌الآخر ۱۲۴۶ در نجف از دنیا رفت. [۲]
محمد حرزالدین، معارف‌الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۱۶۹، قم ۱۴۰۵.
[۴]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام‌الشیعه: الکرام البرره، قسم۱، ص۸۷، قسم ۱ـ۲، مشهد ۱۴۰۴.
[۵]
علی خاقانی، شعراءالغری، ج۲، ص۴، او، النجفیات، نجف ۱۳۷۳/۱۹۵۴، چاپ افست قم ۱۴۰۸.
[۶]
محمدعلی حبیب‌آبادی، مکارم‌الآثار، ج۲، ص۶۰۰، ج ۲، اصفهان ۱۳۶۲ش.
از جمله آثار وی می‌توان به مجموعه ادبی در دو جلد اشاره کرد. [۷]
محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی‌النجف خلال الف عام، ج۲، ص۴۸۶، (نجف) ۱۴۱۳/ ۱۹۹۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌خراسان»، ج۱، ص۶۹۸۹. رده‌های این صفحه : خاندان آل‌خرسان
|